Το Σάββατο 24 Ιανουαρίου 2009 απεβίωσε ο πρωτοπρεβύτερος πατήρ Σωτήριος Καπετάνος, πρώην εφημέριος και κτητωρ του Ιερού Ναού Ευαγγελισμού της Θεοτόκου Κοιλάδας.
Η εξόδιος ακολουθία εψάλλει την Κυριακή 10:30 το πρωί χοροστατούντος του Σεβασμιότατου Μητροπολίτου μας κ.κ. Εφραίμ, όλου του κλήρου της επαρχίας και πλήθος λαού. Ο πατήρ Σωτήριος ετάφη στο προαύλιο του ναού.
Ευχαριστούμε τον κύριο Κωνσταντίνο Βενεκά για τις φωτογραφίες
ΣΥΝΤΟΜΟ ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ ΤΟΥ Π. ΣΩΤΗΡΙΟΥ ΚΑΠΕΤΑΝΟΥ
1918 - 2009
ΤΑ ΠΑΙΔΙΚΑ ΤΟΥ ΧΡΟΝΙΑ
Στο χωριό Κεφαλόβρυσο της ορεινής Αργολίδας γεννήθηκε πριν 91 χρόνια το 1918 ο Σωτήριος Καπετάνος γιος του Δημητρίου και της Μαρίας. Οι γονείς του ήταν άνθρωποι ευσεβείς και θεοσεβούμενοι . Ήταν έκτος κατά σειρά, σε σύνολο επτά αδελφών, τέσσερα κορίτσια και τρία αγόρια.
Παρ’ όλες τις δυσκολίες της εποχής εκείνης παρακολούθησε τα μαθήματα του Δημοτικού Σχολείου Σχινοχωρίου Αργολίδας από το οποίο αποφοίτησε το έτος 1931. Ο πατέρας του υπήρξε ποιμήν αιγοπροβάτων και όπως ήταν φυσικό μετά το σχολείο ακολούθησε το επάγγελμα του πατέρα του.
Ο ΠΟΛΕΜΟΣ
Την ηρεμία της ποιμενικής ζωής του, διέκοψε τον Απρίλιο του 1939, η υποχρέωση κάθε Έλληνα προς την πατρίδα. Κλήθηκε να υπηρετήσει την πατρίδα στην Κομοτηνή στο 12ο ορειβατικό πυροβολικό τάγμα, ως πυροβολητής.
Την 28η Οκτωβρίου του 1940 με την κήρυξη του πολέμου από τους Ιταλούς βρίσκεται στρατιώτης στην Κομοτηνή. Από όπου παίρνουν διαταγή να αναχωρήσουν εσπευσμένα, ολόκληρο το σύνταγμα, προς τα ελληνοαλβανικά σύνορα. Επακολούθησαν σφοδρές μάχες, με τα ελληνικά στρατεύματα να προελαύνουν μέχρι την κοιλάδα του όρους Ταμόρ. (Βεράτιο)
Η αντίσταση κράτησε μέχρι και την 6η Απριλίου 1941. κατόπιν συνθηκολόγησαν οι Ελληνικές δυνάμει, γιατί μπήκαν στον πόλεμο και οι Γερμανοί, οπότε τα πράγματα δυσκόλεψαν αρκετά. Η επιστροφή του, από τα ελληνοαλβανικά σύνορα, έγινε με τα πόδια. Διήρκησε 30 ημέρες, μέχρι να φτάσει στο Κεφαλόβρυσο, κάτω από αντίξοες συνθήκες.
Τα επόμενα χρόνια, ίσως ήταν από τα δυσκολότερα που έζησε ο τόπος μας. Η Γερμανική κατοχή έφερε φόβο, πείνα, αρρώστιες και θάνατο. Το πατρικό σπίτι του π. Σωτηρίου στο Κεφαλόβρυσο κάηκε από τους Γερμανούς.
Στις 24 Απριλίου 1984 η Ελληνική Πολιτεία απένειμα στον π. Σωτήριο Καπετάνο Μετάλλιο εκστρατειών για την περίοδο 1940 – 1941.
Η ΜΕΓΑΛΗ ΑΠΟΦΑΣΗ ΝΑ ΙΕΡΩΘΕΙ
Το έτος 1948 συνέβη ένα γεγονός που άλλαξε τα σχέδια του για την ζωή. Χήρεψε η θέση του εφημερίου στο Κεφαλόβρυσο και οι κάτοικοι του χωριού αναζήτησαν τον κατάλληλο άνθρωπο για να αναλάβει τα καθήκοντα του εφημερίου. Τον βρήκαν στο πρόσωπο του Σωτηρίου Καπετάνου, ενός νέου τριαντάχρονου, με πίστη στο Θεό και μεγάλη ευσέβεια. Ο Θεός κάλεσε τον ευλαβή νέο μέσω των συγχωριανών του, να διακονήσει το ποίμνιό Του και εκείνος ανταποκρίθηκε στο κάλεσμα Του.
Η πρώτη δυσκολία που έπρεπε να υπερβεί ήταν οι λιγοστές γραμματικές του γνώσεις. Γι’ αυτό το λόγω φοίτησε στο Εκκλησιαστικό Φροντιστήριο της Κορίνθου, όπου έλαβε την Θεολογική κατάρτιση και αποφοίτησε από εκεί το 1952 με άριστα.
Μετά την αποφοίτηση του από την σχολή συγκέντρωσε όλα τα απαραίτητα χαρτιά για την χειροτονία του εις διάκονο και τα κατέθεσε στην Ιερά Μητρόπολή Αργολίδας με το αίτημα στον τότε Μητροπολίτη μακαριστό Χρυσόστομο Ταβλαδοράκη, ότι επιθυμεί να ιερωΘεί. Τον κάλεσε τότε στο γραφείο του, όπως μου εξιστόρησε ο π. Σωτήριος και μέσα στα πολλά του είπε, «δεν σε χειροτονώ εγώ στην Μητρόπολή Αργολίδας, αλλά σου επιτρέπω να χειροτονηθείς από άλλο Επίσκοπο σε άλλη Μητρόπολη».
Πολύ αργότερα το 1969 φοίτησε για δύο χρόνια στο εξατάξιο Γυμνάσιο Καραμπέτσου από όπου πείρε το απολυτήριο στις 30 Ιουνίου 1971.
ΑΠΟ ΤΟ ΚΕΦΑΛΟΒΡΥΣΟ ΣΤΗΝ ΚΟΙΛΑΔΑ
Εν τω μεταξύ το έτος 1952 νυμφεύετε την Μαρία Βασ. Γιαννακοπούλου από το Καπαρέλι Αργολίδας. Το 1954 κάνει κουμπάρο του τον δάσκαλο Ιωάννη Σιωρά από την Μεγαλόπολη, ο οποίος του βάπτισε την πρώτη του κόρη την Δήμητρα, και τη εποχή εκείνη υπηρετούσε στο Δημοτικό Σχολείο της Κοιλάδας. Του μετέφερε λοιπόν ο κουμπάρος του την πληροφορία, ότι στην Κοιλάδα χηρεύει η Θέση του εφημερίου και αναζητούν οι κάτοικοι νέο παπά. Και αναρωτιέται κανείς μετά από όλα αυτά, πως η πρόνοια του θεού ανοίγει τον δρόμο στους ανθρώπους για να επιτύχουν τα θεάρεστα έργα τους; Χωρίς εξαναγκασμό, τους αφήνει την ελευθερία να επιλέξουν ποιον δρόμο θα ακολουθήσουν.
Για τον π. Σωτήριο ο δρόμος είχε προαποφασιστεί, ήθελε να διακονήσει το πιστό λαό του Θεού. Δεν τον ένοιαζε αν θα ήταν στο χωριό του ή σε κάποιο άλλο μέρος. Αυτό που ποθούσε αληθινά ήταν να γίνει Ιερέας. Δεν χάνει λοιπόν ευκαιρία και μεταβαίνει στην Κοιλάδα. Εκεί συναντάτε με τους Εκκλησιαστικούς Επιτρόπους και αποφασίζουν να επισκεφτούν τον τότε Μητροπολίτη Ύδρας αείμνηστο Προκόπιο Καραμάνο και κλείνουν ραντεβού στο Μοναστήρι των Αγίων Αναργύρων Ερμιόνης για να εκθέσουν το αίτημα τους.
Η απόφαση δεν άργησε να παρθεί. Ο Μητροπολίτης του ζήτησε να καταθέσει τα χαρτιά του και ορίζεται ημερομηνία για την χειροτονία του. Στις 25 Νοεμβρίου 1955 χειροτονείτε διάκονος από τον Μητροπολίτη Ύδρας μακαριστό Προκόπιο Καραμάνο στο μοναστήρι της Αγίας Τριάδας στην Αίγινα. Και την επόμενη την 26 Νοεμβρίου 1955 εις πρεσβύτερο και έτσι πραγματοποιείτε η ευσεβείς επιθυμία του π. Σωτηρίου να διακονήσει το Θυσιαστήριο του ζωντανού Θεού.
Στις 4 Δεκεμβρίου 1955 αναλαμβάνει καθήκοντα εφημερίου στον Ιερό Ναό Ευαγγελισμού της Θεοτόκου Κοιλάδας.
Με την πρεσβυτέρα του Μαρία απόκτησε τέσσερις κόρες. Την Δήμητρα, την Ευγενία, την Ευαγγελία και την Βασιλική. Με την βοήθεια του Θεού, τις μεγάλωσε, τις σπούδασε, τις πάντρεψε και η κάθε μία έχει από δύο παιδιά.
ΤΟ ΥΛΙΚΟ ΚΑΙ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟ ΕΝΟΡΙΑΚΟ ΕΡΓΟ ΤΟΥ Π. ΣΩΤΗΡΙΟΥ(1955-2001)
Θα προσπαθήσω με σύντομο τρόπο να σας παρουσιάσω τα σημαντικότερα από τα έργα που έγιναν στην ενορία της Κοιλάδας, υλικά αλλά και πνευματικά, κατά την διάρκεια της εφημερίας του π. Σωτηρίου. Αυτά που θα παραλείψουμε δεν σημαίνει ότι τα ξεχάσαμε, απλά δεν τα αναφέρουμε λόγω του χρόνου ο οποίος είναι περιορισμένος.
Η ΑΝΕΓΕΡΣΗ ΝΕΟΥ ΙΕΡΟΥ ΝΑΟΥ ΣΤΗΝ ΚΟΙΛΑΔΑ
Ξεκινώ με την ανέγερση του νέου Ιερού ναού επί των ημερών του π. Σωτηρίου. Από το 1925 οι κάτοικοι του χωριού και το εκκλησιαστικό συμβούλιο είχαν αποφασίσει την επέκταση της παλαιά εκκλησίας και γι’ αυτό το λόγω είχαν κτίσει περιμετρικά ένα τοίχο ψηλό ίσα με τρία μέτρα. Η προσπάθεια αυτή δεν ολοκληρώθηκε στην συνέχεια γιατί υπήρξαν πολλές διαφωνίες.
Με την παρουσία όμως του νέου εφημερίου στην Κοιλάδα το 1955 αναζωπυρώθηκε ο πόθος των κατοίκων για έναν νέο μεγαλύτερο Ιερό Ναό ο οποίος θα εξυπηρετούσε τις λατρευτικές ανάγκες τους.
Έτσι το 1960 το Εκκλησιαστικό Συμβούλιο με πρόεδρο τον π, Σωτήριο πείρε την μεγάλη απόφαση να ανεγείρει νέο μεγαλύτερο ναό. Μεσολάβησε ένα διάστημα επτά χρόνων, μέχρι να γίνουν τα σχέδια, να συγκεντρωθούν τα χαρτιά, να βγει η άδεια και να ανατεθεί το έργο. Το έργο ανέλαβε ο Πολίτικός Μηχανικός Αλέξανδρος Βερδέλης. Το 1967 αρχίζει η ανέγερση του νέου Ιερού ναού χωρίς να υπάρχουν οι οικονομικοί πόροι. Όπως μου εξιστόρησε ο π. Σωτήριος, θεωρεί ότι στην περίπτωση αυτή συντελεύθηκε θαύμα από την Παναγία μας. Την στιγμή που τελείωναν τα χρήματα, εκεί παρουσιαζόταν κάποιος δωρητής, από το πουθενά, για να συμβάλει στην συνέχιση του έργου. Πάρθηκε τότε η απόφαση από την ερανική επιτροπή, να βγαίνουν έρανο μία φορά το μήνα σε όλα τα σπίτια του χωρίου, για να συγκεντρώνουν τα χρήματα που χρειάζονταν.
Παρ’ όλες τις προσπάθειες των ενοριτών, οι ανάγκες ήταν πολύ μεγάλες και τα χρήματα λιγοστά. Τότε με ενέργειες του π. Σωτηρίου προς τον Ο.Δ.Ε.Π. μέσο του Μητροπολίτη πρώην Ύδρας κ. Ιεροθέου, ζητούσε επίμονα 24 στρέμματα γης από τα μοναστηριακά τα οποία διαχειριζόταν το μοναστήρι των Αγίων Αναργύρων Ερμιόνης, για να διατεθούν προς πώληση και από τα χρήματα που θα συγκεντρωθούν να δαπανηθούν για την αποπεράτωση του Ιερού Ναού. Μετά από τις πολλές και επίμονες προσπάθειες του, παραχωρούνται τα 24 στρέμματα στον Ιερό ναό προς εκποίηση. Γίνεται διαμερισμός σε 53 οικόπεδα, τα οποία σε ανοικτή δημοπρασία αγοράζονται από του κατοίκους της Κοιλάδας. Με τα χρήματα αυτά, σχεδόν ολοκληρώθηκε η ανέγερση του ιερού ναού.
Εγκαίνια
Οι εργασίες για την ανέγερση του Ιερού Ναού διήρκεσαν 15 χρόνια. Τα εγκαίνια του Ιερού Ναού έγιναν από τον πρώην Μητροπολίτη Ύδρας κ. Ιερόθεο στις 30 Οκτωβρίου 1993.
ΕΠΙΜΕΡΟΥΣ ΕΡΓΑΣΙΕΣ ΣΤΟΝ ΙΕΡΟ ΝΑΟ
Για να φτάσει ο Ναός περίπου στο σημείο που βλέπετε σήμερα, έγιναν πάρα πολλές επιμέρους εργασίες με πολύ μεγάλο κόστος. Θα σας αναφέρω ενδεικτικά τα ποιο σημαντικά επιμέρους έργα.
Οι καμάρες στους γυναικωνίτες στις στοές και στο Νάρθηκα. Το 1984
Τα μαρμάρινα δάπεδα με τα περίτεχνα σχέδια. Στον κυρίως ναό, στο Ιερό βήμα και στους γυναικωνίτες. 1988
Η αγιογράφηση της ανατολικής κόγχης από δωρεές των ενοριτών. 1990 – 1993
Το ξυλόγλυπτο τέμπλο δωρεά του Γεωργίου Λιβανού. Το 1991
Οι ξύλινες πόρτες έργα τέχνης από ξύλο Πιτσ-παϊ.
Τα ξυλόγλυπτα προσκυνητάρια, το δεσποτικό, το παγκάρι, οι καρέκλες, και τα στασίδια. 1985 - 1990
Το Ιερό Βήμα.
Οι πολυέλαιοι και η ηλεκτρολογική εγκατάσταση
Το λεβητοστάσιο και η εγκατάσταση των σωμάτων θέρμανσης.
Ο κήπος στη βόρεια πλευρά του Ναού.
Η μάντρα του Ναού δωρεά του Παν. Βελιώτη το έτος 1983
Η μέριμνα του ακούραστου Λευίτη συνεχίζεται
Το ενδιαφέρων του π. Σωτηρίου δεν έμεινε μόνο στα παραπάνω, αλλά επεκτάθηκε και σε άλλους πολύ σημαντικούς τομής της ενοριακής ζωής.
Το πρεσβυτέριο
Η θερμή παράκληση του π. Σωτηρίου προς τον Γεώργιο Λιβανό με σκοπό την αγορά ενός σπιτιού για τον εκάστοτε ιερέα του χωριού, εισακούστηκε και γι’ αυτό το σκοπό δαπανήθηκαν δεκατρία εκατομμύρια, δώρο του Γεωργίου Λιβανού προς την ενορία.
Το γήπεδο
Κατόπιν αιτήματος του π. Σωτηρίου, του τότε προέδρου της Κοινότητας κ. Ανδρέα Λέκκα και των κατοίκων της Κοιλάδας προς το πρώην Μητροπολίτη Ύδρας κ. Ιερόθεο, παραχωρήθηκε ένας χώρος από τα μοναστηριακά για να γίνει το γήπεδο της Κοιλάδας και να μπορούν οι νέοι να περνούν δημιουργικά το χρόνο τους.
Το Κοιμητήριο
Μετά από δικαστικό αγώνα του π. Σωτηρίου εκ μέρους της Εκκλησίας με έναν ιδιώτη, ο οποίος διεκδικούσε το χώρο του Κοιμητηρίου, δικαιώθηκε η Εκκλησία και επέκτεινε το Κοιμητήριο της Κοιλάδας κατά τρία μισή στρέμματα.
Η μέριμνα των εξωκλησιών.
Ο Άγιος Δημήτριος
Ανακαινίσθηκε στις 25 Ιουλίου 1960.
Με την ανάληψη των καθηκόντων του νέου εφημέριο, ενδιαφέρθηκε για το εξωκλήσι του Αγίου Δημητρίου, το οποίο την εποχή εκείνη έχριζε αναπαλαίωσης. Με ενέργειες του π. Σωτηρίου και τις δωρεές των Κοιλαδιωτών, αντικαταστάθικε η ξύλινη σκεπή, με Θολωτή από τσιμέντο, έγινε μια διαμόρφωση του περιβάλλοντα χώρου και ένα τσιμεντένιο σκέπαστρο στην δυτική και νότια πλευρά του ναού. Τα επόμενα χρόνια αντικαταστάθηκαν τα ξύλινα κουφώματα, γιατί είχαν φθαρεί και έγινε εσωτερικά στο ναό ορθομαρμάρωση.
Ο Άγιος Παντελεήμων
Ανακαινίσθηκε στις 15 Ιανουαρίου 1975
Το εκκλησάκι του Αγίου Παντελεήμονα βρίσκεται στο κοιμητήριο της Κοιλάδας. Πολύ αργότερα αντικαταστάθηκε η ξύλινη σκεπή του, με θολωτή από τσιμέντο. Σοφαντίστηκε, στρώθηκε το δάπεδο με μάρμαρα και έγινε ορθομαρμάρωση.
Επίσης έργο των ημερών του π. Σωτηρίου είναι και ο τσιμεντένιος μανδρότοιχος του Κοιμητηρίου.
Ο Άγιος Νικόλαος
Θεμελιώθηκε στις 25 Ιουλίου 1977.
Το εξωκλήσι του Αγίου Νικολάου βρίσκετε στη Θέση «Σπίθα» και είναι δωρεά του Αντώνιου και της Αδαμαντίας Λιώση. Έχει μεγάλη αξία να σας αναφέρω, πολύ σύντομα, το ιστορικό της ανέγερσης του Αγίου Νικολάου.
Οι Κοιλάδιώτες κάθε χρόνο από το 1955 αλλά και παλαιότερα, με τον εφημέριο τους, λειτουργούσαν στον Άγιο Νικόλαο στο «Θυννί» που βρισκόταν στο κτήμα του Μπούκα. Όταν πουλήθηκε το κτήμα του Μπούκα και το πήρε τότε μια ξένη, επ’ ονόματι «Καϊζελ» συμπεριλήφθηκε στην περιουσία της και το εκκλησάκι του Αγίου Νικολάου.
Μια Τρίτη στις 13 Ιουλίου του 1971 λειτουργούσε εκεί ο π. Σωτήριος μαζί με καμιά τριανταριά Κοιλαδιώτες, όταν ξαφνικά, ακριβώς την ώρα που έλεγε την Οπισθάβωνον ευχή, λίγο πριν το τέλος δηλαδή, μπαίνει μέσα η Κάϊζελ, η ιδιοκτήτρια του κτήματος όπου βρισκόταν το εκκλησάκι, κρατώντας στα χέρια της μία καραμπίνα και προτείνοντας τη προς το μέρος του πατρός Σωτηρίου, φωνάζοντας δυνατά, «έξω γρήγορα, σπίτι δικό μου», πάγωσαν όλοι. Το αποτέλεσμα ήταν να μην αφήσει τον π. Σωτήριο να τελείωση την λειτουργία, αλλά να τον απειλή ότι θα του κάνει κακό. Τρομοκρατημένοι όλοι καθώς ήταν, βγήκαν έξω και ο ιερέας με τα άμφια του, πριν προλάβει να καταλύσει, με το Σώμα και το Αίμα του Χριστού στα χέρια του, μπήκαν στις βάρκες και επέστρεψαν στην Κοιλάδα. Από τότε δεν ξαναπήγαν να λειτουργήσουν στο εκκλησάκι αυτό. Αυτός ο λόγος έγινε η αφορμή να φτιάξουν οι Κοιλαδιώτες με τον ιερέα τους τον Άγιο Νικόλαο στη Σπίθα για να τον τιμούν χωρίς φόβο και απειλές.
Η Κατήχηση των παιδιών της ενορίας.
Κατηχούσε τα παιδιά του δημοτικού σχολείου με εβδομαδιαία μαθήματα, που γίνονταν στις αρχές στο σχολείο και στην συνέχεια στον Ναό.
Κάθε χρόνο οργάνωνε εορτή λήξης για τα παιδιά του Κατηχητικού με μεγάλη συμμετοχή παιδιών και γονέων.
Κάθε μήνα πήγαινε στο Δημοτικό Σχολείο της Κοιλάδας και τελούσε το αγιασμό σε Δασκάλους και μαθητές.
Το Φιλανθρωπικό έργο.
Οι κυρίες της ενορίας με την καθοδήγηση του Ιερέα, είχαν αναλάβει το έργο της φιλανθρωπίας. Όπου υπήρχε ανάγκη, έτρεχαν να προσφέρουν λίγα χρήματα και πολύ καλή διάθεση με της Αγάπη τους.
Συμμετείχε σε όλες τις εκδηλώσεις της Μητροπόλεως.
Το οφφίκιο του Οικονόμου το έλαβε την ημέρα των εγκαινίων του Ιερού Ναού στις 30 Οκτωβρίου 1993 από τον αείμνηστο Μητροπολίτη Ύδρας Ιερόθεο.
Το οφφίκιο του Πρωτοπρεσβυτέρου έλαβε από τον Μητροπολίτη Ύδρας Σπετσών Αιγίνης και Ερμιονίδος και Τροιζηνίας Κ.κ. Εφραίμ στις 30 Ιουνίου 2003
Τα Εκκλησιαστικά Συμβούλια από το έτος 1955 έως το έτος 2001.
ΑΠΕΒΙΩΣΑΝ
• Αλεξανδρής Γεώργιος
• Γιαννόπουλος Δημήτριος
• Βαρκαρόλης Ιωάννης
• Κατσώρης Δημήτριος
• Λέκκας Βασίλειος
• Τουτουντζής Θεόδωρος
• Γκάτζος Γεώργιος
• Κωσμέτος Ιωάννης
• Δριβάλας Σπύρος
• Τούσσας Σάββας
• Ηλιού Θεόδωρος
• Γκιώνης Αδριανός
ΕΝ ΖΩΗ
• Λαφιώτης Γεώργιος
• Φασιλής Ιωάννης
• Αγρίμης Αντώνης
• Μαγκλάρας Ηλίας
• Τσατσαρός Χαράλαμπος
• Τούσσας Αντώνης
• Μπασιμακόπουλος Δημ.
• Ελένης Αναστάσιος
• Σκρεπετός Αντώνης
• Μέγας Ιωάννης
• Λιώσης Ευάγγελος
• Γκιώνης Βασίλειος
Ιεροψάλτες από το έτος 1955
ΑΠΕΒΙΩΣΑΝ
• Παπαδημητρίου Ιωάννης
• Ηλιού Κυριάκος
• Ηλιού Παναγιώτης
• Τσιφάκης Πέτρος
• Τουτουντζής Ιωάννης
• Τούσσας Σάββας
ΕΝ ΖΩΗ
• Μπινιάρης Αθανάσιος
• Μέγας Ιωάννης
Οι Κυρίες του Φιλόπτωχου από το έτος 1955 έως το 2001
ΑΠΕΒΙΩΣΑΝ
• Λάμπρου Φανή
• Χάσπαρη Αγγελική
• Λάμπρου Παρασκευή
• Ηλιού Παναγιούλα
• Στάπα Μαγδαλινη
· Γιανακοπούλου Ολυμπία
· Λιώση Ελένη
Νεωκόρος
• Μπουλούκα Αγγελική
ΕΝ ΖΩΗ
· Φλωρή Φωτεινή
· Αλεξανδρή Σωτηρία
· Παπανικολαού Ειρήνη
· Τουτουντζή Παρασκευή
· Πασσαλάρη Ελένη
· Στάπα Αθηνά
Νεωκόροι
· Ρεβύθη Όρσα
· Μαναριώτη Άννα
Οι μεγάλοι δωρητές και ευεργέτες
· Ιερά μονή Αγίων Αναργύρων Ερμιόνης.
· Γεώργιος και Λίτα Λιβανού.
· Ο Πιστός και ευσεβείς λαός της Κοιλάδας.
