Προτροπές προς του συζύγους από τον ἁγιο Ἰωάννη τον Χρυσόστομο.
«Ἡ συνετὴ κόρη, ἡ ὁποία φροντίζει ὥστε νὰ εἶναι εὐλαβής, ἀξίζει ὅσο ὁλόκληρη ἡ οἰκουμένη. Γι’ αὐτό, ἐπειδὴ ἐσὺ ἔχεις αὐτὰ τὰ προτερήματα, ἐγὼ ὁ ἄνδρας σὲ ἀγαπῶ καὶ σὲ βάζω πιὸ πάνω καὶ ἀπὸ τὴν ψυχή μου. Ἡ παροῦσα ζωὴ δὲν ἔχει καμιὰ ἀξία, γι’ αὐτὸ καὶ εὔχομαι καὶ παρακαλῶ καὶ ἀγωνίζομαι, ὥστε νὰ ἀξιωθοῦμε νὰ τὴ διαβοῦμε ἀγαπημένοι καὶ νὰ καταλήξουμε μαζὶ καὶ μὲ ἀσφάλεια στὸν μέλλοντα αἰῶνα. Ὁ παρὼν χρόνος εἶναι ἐλάχιστος καὶ σχετίζεται μὲ τὴ φθορὰ
καὶ τὸ θάνατο, ὅμως ἐὰν ἀξιωθοῦμε νὰ ζήσουμε ὀρθὰ καὶ νὰ εὐαρεστήσουμε τὸν Θεό, τότε θὰ ζήσουμε καὶ οἱ δύο αἰωνίως μαζὶ μὲ τὸ Χριστό.
Ἐγὼ πάνω ἀπὸ ὅλα βάζω τὴ δική σου ἀγάπη καὶ τίποτα δὲν μοῦ εἶναι τόσο δύσκολο ἢ δυσάρεστο, ὅσο νὰ χωρίσω κάποτε ἀπὸ ἐσένα. Ἀκόμα καὶ ἂν πρέπει νὰ χάσω τὰ πάντα καὶ νὰ γίνω ὁ φτωχότερος ὅλων, ἢ νὰ ὑποστῶ τοὺς χειροτέρους κινδύνους, ὁτιδήποτε τέλος πάντων καὶ ἂν πάθω, μοῦ εἶναι ὑποφερτὸ καὶ ἀνεκτό, φτάνει ἐσὺ νὰ εἶσαι καλά. Καὶ τὰ παιδιὰ τὰ ἀγαπάω πολύ, ἐφόσον ἐσὺ διάκεισαι εὐνοϊκῶς πρὸς ἐμᾶς. 6