Αύριο Τετάρτη πρωί 24/9 τελούμε την Θεία Ευχαριστία....

.... στην ανάμνηση του θαύματος της θεραπείας του παραλύτου από την  Παναγία την Μυρτιδιώτησσα.

 Έναρξη του όρθρου στις 7:00π.μ.

στον Ιερό Ναό της Ευαγγελίστριας  στην Κοιλάδα.

και στις 8:00π.μ. η Θεία Λειτουργία.

Διαβάστε παρακάτω το ιστορικό της εορτής.....

Απολυτίκιον (ήχος 4^ος)

Λαοί νυν κροτήσωμεν, δεύτε τας χείρας πιστώς

και έσωμεν άσμασι τη Θεομήτορι,

εν πόθω κραυγάζοντες.

Χαίρε η προστασία πάντων των δεομένων.

Χαίρε η σωτηρία, των τιμώντων Σε πόθω.

Χαίρε η τω παραλύτω την ίασιν βραβεύσασα.

Η αυθεντική εικόνα της Θεοτόκου με το Χριστό βρέθηκε από ένα βοσκό σε μια κοιλάδα νοτιοδυτικά του νησιού  Κύθηρα  γεμάτη από μυρτιές, που ονομάζονται «Μυρτίδια», τον 13^ο αιώνα μ.Χ. Στην εικόνα αυτή αρχικά «διεκρίνοντο καθαρά τα χαρακτηριστικά μέχρι στέρνων» της Θεομήτορος και του Χριστού, «με την πάροδο του χρόνου όμως απέκτησε σταδιακά το σκούρο χρώμα».

Το πιθανότερο είναι η ιστόρηση της εικόνας αυτής να έγινε από τον Ευαγγελιστή Λουκά (1^οςαιώνας μ.Χ.). Στη θέση της «εύρεσης» ο πτωχός βοσκός έκανε ένα μικρό εκκλησάκι και στην περιποίηση του αφιέρωσε τον υπόλοιπο χρόνο της ζωής του. Μετά το θάνατο του ευσεβούς βοσκού, την περιποίηση του μικρού Ναού της Μυρτιδιώτισσας ανέλαβε ο Μοναχός Λεόντιος, ο οποίος με χρηματική βοήθεια Κυθηρίων μεγάλωσε λίγο το αρχικό εκκλησάκι και έκτισε γύρω του μερικά κελιά για τη φιλοξενία των προσκυνητών.

Όμως το πλήθος των προσκυνητών που κατέφθαναν από διάφορα μέρη δημιούργησε την ανάγκη ενός μεγάλου Ναού. Το δύσκολο αυτό έργο της ανέγερσης ξεκίνησε με πολύ ζήλο, προσπάθειες και εράνους ο δραστήριος Ιερομόναχος Αγαθάγγελος Καλλίγερος το 1841 μ.Χ. και σε δεκαέξι χρόνια έγινε ένα υπέροχο συγκρότημα που αποτελείται από μεγαλοπρεπή Ναό, ένα αριστουργηματικό πανύψηλο καμπαναριό και πολλά κελιά φιλοξενίας.   

    

Ο μικρός Ναός της «εύρεσης», το Καθολικό, όπως λέγεται, παρέμεινε κάτω από το μεγάλο Ναό, διατηρείται σε άριστη κατάσταση και εκεί φυλάσσεται κατά τους χειμέριους μήνες η εικόνα της Παναγίας που η αγάπη των Κυθηρίων τη φύλαξε μέσα σε μια ολόχρυση επένδυση, αληθινό αριστούργημα φτιαγμένο από τον Κρητικό καλλιτέχνη Νικόλαο Σπιθάκη το 1827 μ.Χ.

Στο κάτω μέρος της χρυσής επένδυσης απεικονίζονται τρία θαύματα: το θαύμα της εύρεσης της εικόνας από το βοσκό, το θαύμα της θεραπείας του παραλύτου στις 24 Σεπτεμβρίου (αρχές του 17^ου αιώνα) και το θαύμα της διάσωσης του φρουρίου των Κυθήρων από τους κεραυνούς (22 Ιανουαρίου 1829) κατά τη διάρκεια της φύλαξης της εικόνας της Παναγίας εντός του φρουρίου για το φόβο των πειρατών που μάστιζαν τη Μεσόγειο.

Ο Ιερός Ναός εορτάζει στις 24 Σεπτεμβρίου, ημέρα εορτασμού του θαύματος της θεραπείας του παραλύτου. Στον Ιερό Ναό υπάρχουν δύο παρεκκλήσια, το ένα αριστερά του Τέμπλου, αφιερωμένο στην Οσιοπαρθενομάρτυρα Ελέσα και το άλλο δεξιά στον Όσιο Θεόδωρο. 

Η Οσιοπαρθενομάρτυς Ελέσα καταγόταν από την Πελοπόννησο από αρχοντική οικογένεια. Το όνομα «Ελέσα» της το έδωσε η μητέρα της, που ύστερα από τις θερμές της προσευχές για να αποκτήσει παιδί, είδε τη γέννησή της σαν έλεος από το Θεό. Μετά το θάνατο της αγαπημένης της μητέρας αποφάσισε να αφιερωθεί στο Θεό και διάλεξε το νησί Κύθηρα που τότε ήταν έρημο και μόνο φίδια και άγρια ζώα κατοικούσαν.

Εκεί έφθασε με δύο υπηρέτριές της και έμεινε σε ένα βουνό που και σήμερα φέρει το όνομά της. Όμως ο άπιστος πατέρας της την ανακάλυψε και αφού δεν κατάφερε να της αλλάξει γνώμη τη βασάνισε και τέλος την αποκεφάλισε (1^η Αυγούστου 375 μ.Χ.) όπου τιμάται η μνήμη της. Στον τάφο της προσκυνητές από την Πελοπόννησο έκτισαν ένα μικρό Ναό που σταδιακά πλαισιώθηκε με κελιά κα έγινε ένα αξιόλογο προσκύνημα στα Κύθηρα.

Ο Όσιος Θεόδωρος καταγόταν από την Κορώνη της Μεσσηνίας. Οι γονείς του ήταν ευσεβέστατοι. Χρόνια παρακαλούσαν το Θεό να τους δωρίσει παιδί. Για αυτό όταν το απέκτησαν τον ονόμασαν Θεόδωρο, δηλαδή Θεού δώρο. Στα Κύθηρα, που και πάλι είχαν ερημωθεί από το φόβο των Αράβων πειρατών, ήρθε να ασκητέψει και έμεινε στο Ναό των Αγίων Σεργίου και Βάκχου. Όμως αρρώστησε βαριά και πέθανε στις 12 Μαΐου, πιθανόν το 961 μ.Χ., όπου τιμάται και η μνήμη του. Ο τάφος του βρίσκεται μέσα στο Ναό των Αγίων Σεργίου και Βάκχου. Όμως στον ίδιο Ναό υψώθηκε λαμπρός βυζαντινός Ναός στο όνομα του Οσίου Θεοδώρου.